Podobne artykuły

Żeby wyjaśnić czym jest lumbago najpierw trzeba przypomnieć sobie jak zbudowany jest kręgosłup. Podpora naszego organizmu składa się z odcinka szyjnego, piersiowego, lędźwiowego oraz z kości krzyżowej i z kości guzicznej. Łącznie wyróżniamy w kręgosłupie od 33 do 34 kręgów (zmienność dotyczy kości guzicznej). Kręgi trzech pierwszych odcinków oddzielone są od siebie krążkami międzykręgowymi, czyli tzw. dyskami. Kręg jest strukturą kostną, zaś krążek międzykręgowy zbudowany jest z chrzęstno-włóknistego jądra miażdżystego i otaczającego go pierścienia włóknistego. W pierścieniu włóknistym, jak sugeruje nazwa, znajdują się włókna. Dyski, łącząc poszczególne kręgi, przenoszą i amortyzują obciążenia, na jakie narażony jest kręgosłup. Przechodząc do sedna, lumbago wynika z pękania włókien pierścienia włóknistego i przesuwania się jądra miażdżystego do tyłu. Do pękania włókien dochodzi z powodu nadmiernego obciążenia związanego z gwałtownym nasileniem się zmian zwyrodnieniowych krążka międzykręgowego. Opisany proces odpowiedzialny jest za ostry ból okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa, czyli tzw. lumbago, lub inaczej postrzał.

Jak leczyć „lumbago” w domowym zaciszu?

W przypadku bólu okolicy krzyżowo-lędźwiowej największe znaczenie ma leczenie zachowawcze. Należy na pewien czas odciążyć kręgosłup, czyli położyć się w łóżku i powstrzymać się od niekoniecznego wysiłku. Aby złagodzić dolegliwości bólowe warto sięgnąć po lek o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym. Bez recepty dostępne są leki z grupy NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne), np. leki doustne zawierające deksketoprofen w postaci tabletek lub granulatu do sporządzania roztworu doustnego. Szybko przynoszą ulgę w bólu i zmniejszają stan zapalny związany z urazem. Można też stosować dodatkowo preparaty miejscowe zawierające niesteroidowy lek przeciwzapalny. Czasami konieczne jest także przyjmowanie leków rozluźniających mięśnie.

Kiedy ból krzyża wymaga konsultacji z lekarzem?

Klasyczne lumbago, rozumiane jako nagle pojawiający się ból okolicy lędźwiowo-krzyżowej, któremu nie towarzyszą żadne dodatkowe objawy, nie wymaga konsultacji z lekarzem. Zwykle przechodzi sam, a ulgę w bólu przynosi odpoczynek i stosowanie leków przeciwbólowych dostępnych bez recepty. Jednak są takie sytuacje, które powinny budzić niepokój i skłonić do wizyty u lekarza. Zaliczamy do nich ból krzyża z towarzyszącym zatrzymaniem oddawaniu moczu i stolca, osłabienie siły mięśniowej w kończynie dolnej, zaburzenia czucia na skórze kończyny dolnej oraz ból nie dający złagodzić się lekami bez recepty. Niepokojące są także dolegliwości utrzymujące się przez dłuższy czas i znacznie ograniczające codzienną aktywność, szczególnie gdy towarzyszy im utrata masy ciała, gorączka i dreszcze. Jeżeli ból nasila się w nocy lub w pozycji leżącej, również powinien być omówiony z lekarzem.

Czy są specjalne ćwiczenia przeznaczone dla osób cierpiących na bóle okolicy lędźwiowo-krzyżowej?

Zdecydowanie tak. Co więcej, rehabilitacja i fizykoterapia są skutecznymi metodami zachowawczego leczenia dolegliwości bólowych kręgosłupa. Program ćwiczeń powinien być dobrany indywidualnie dla każdego pacjenta. Najpierw rehabilitant pokazuje serie ćwiczeń, poprawia błędy techniczne i czuwa nad właściwym wykonywaniem poszczególnych ruchów. Kiedy pacjent jest w stanie samodzielnie wykonywać ćwiczenia, może rozpocząć rehabilitację we własnym domu, bez opieki lekarza czy fizjoterapeuty. Bardzo ważna jest jednak dokładność i systematyczność. Istnieje szereg zabiegów z zakresu fizykoterapii, które mają znaczenie wspomagające przy leczeniu schorzeń kręgosłupa. Jak nietrudno się domyślić, najlepsze efekty przynosi połączenie ćwiczeń wraz z zabiegami. Taka terapia wymaga czasu i chęci, ale może uchronić pacjenta przed rozwojem przewlekłych zespołów bólowych.

Materiał partnera zewnętrznego