Kobieta w ciąży
Największe szanse na zajście w ciążę są kilka dni przed owulacją i kilka dni po jajeczkowaniu. | fot.: materiał partnera zewnętrznego

Zaburzenia owulacji

Owulacja, inaczej jajeczkowanie, to uwolnienie dojrzałej komórki jajowej, która jest gotowa do zapłodnienia. Precyzyjne określenie terminu owulacji pozwala zwiększyć lub zmniejszyć prawdopodobieństwo zajścia w ciążę. Ważne jest obserwowanie śluzu macicy, który przed owulacją przypomina surowe białko jaja kurzego (jest przezroczysty i rozciągliwy). Można również kupić testy owulacyjne w aptece – wzrost hormonu LH w moczu jest wyznacznikiem zbliżającej się owulacji.

Kłopoty z owulacją  a szansa na zapłodnienie

Największe szanse na zajście w ciążę są kilka dni przed owulacją i kilka dni po jajeczkowaniu. Według statystyk problem z zapłodnieniem u 40% kobiet wynika z zaburzeń owulacyjnych. Kobiety, które pragną mieć dziecko mogą w takiej sytuacji zdecydować się np. na inseminację – bezbolesną i nieinwazyjną metodę leczenia niepłodności. Żeby zabieg mógł zostać przeprowadzony, w nasieniu mężczyzny musi znajdować się co najmniej milion zdrowych plemników w mililitrze.

Kłopoty z owulacją – przyczyny

Cykle bezowulacyjne mogą być spowodowane m.in. zaburzeniami hormonalnymi, wywołanymi np. długotrwałym stresem lub nadmiernym wysiłkiem fizycznym. Inne przyczyny zaburzeń owulacji to nieprawidłowa praca jajników , a także choroby takie, jak: cukrzyca, otyłość, anoreksja.

Objawy braku owulacji

Jeśli pęcherzyk nie pękł, oznacza to, że nie doszło do jajeczkowania. Brak owulacji można rozpoznać na podstawie następujących symptomów: nieregularnego okresu, braku miesiączki, znikomego krwawienia, nadmiernego owłosienia, braku jakichkolwiek bóli menstruacyjnych, nasilonego zespół napięcia przedmiesiączkowego. Diagnostyka zaburzeń owulacji odbywa się na podstawie badania ginekologicznego USG oraz określeniu poziomu hormonów.

Leczenie zaburzeń jajeczkowania

Zdrowa kobieta nie powinna mieć więcej niż 2 cykle w ciągu roku bez owulacji. Jeśli jest inaczej, należy podjąć leczenie, które polega przede wszystkim na przyjmowaniu hormonów, środków antykoncepcyjnych, które trwa około pół roku. Taka forma leczenia może jednak powodować skutki uboczne: uszkodzić nerki lub wątrobę. Ważnym aspektem w zaburzeniach owulacji jest wsparcie najbliższego otoczenia.

Przeczytaj także: Niepłodność – problem coraz większej ilości par

Materiał partnera zewnętrznego

Sprawdź także

In vitro nie dla singielek

Samotne kobiety, które z myślą o ciąży zamroziły w klinikach zarodki lub komórki jajowe będą …