Kreatywna.pl Gazeta Kreatywna
Podobne artykuły
Beagle od kilku lat cieszą się ogromną popularnością. Trudno się dziwić i nie uśmiechnąć na widok dorosłego psa o aparycji szczeniaka. Długie uszy, mięsista kufa i wesoło zadarty ogon sprawiają, że kojarzą się wszystkim jako wesołe i bezproblemowe zwierzaki. Jednak wygląd to nie wszystko. Rozważając psa tej rasy należy pamiętać, do czego została stworzona i jakie jest jej pierwotne przeznaczenie.
Łaciaty śmiałek – jaki jest beagle?
Beagle są niedużymi psami. Wzorzec rasy określa ich wzrost mierzony w kłębie między 33 cm a 40 cm. Osiągają wagę około 15 kg. Sprawia to, że wydają się idealnymi kandydatami do zamieszkania w bloku. I nic nie stoi na przeszkodzie, jeśli tylko przyszły właściciel zaspokoi potrzeby tego małego psa myśliwskiego. Charakterystycznymi cechami beagle są długie zwisające uszy i prosty, wysoko noszony ogon z białą końcówką. Występują dwa rodzaje umaszczenia: bicolor – biały z brązowymi łatami oraz tricolor – biały z czarnymi i brązowymi łatami. Warto wiedzieć, że brąz może występować w różnych odcieniach, od bardzo jasnego, do mocno nasyconego.
Należy pamiętać, że szukając rasy psa dla siebie, powinniśmy skupić się głównie na jego charakterze i pierwotnym przeznaczeniu. Prawdą jest, że każdy pies jest inny. Jednak lata hodowli i selekcja na wybrane cechy, sprawia, że przedstawiciele danej rasy poza wyglądem, łączy również temperament, zachowania i cechy charakteru.
Jakie więc są beagle? Określa się je jako psy śmiałe i pozbawione histerii. Wesołość, o której często się mówi, dotyczy głównie ich relacji z przewodnikiem, do którego się silnie przywiązują. W relacjach z innymi psami nie powinny wykazywać zachowań dążących do agresji, co ściśle wiąże się z ich pierwotnym przeznaczeniem – beagle polowały w sforach, gdzie takie zachowania były niepożądane. Nierzadko są łakomczuchami, dlatego też jedną z ról przyszłych właścicieli jest nieprzekarmianie swojego psa. Nie warto ulegać błagalnemu spojrzeniu. Utrzymanie szczupłej sylwetki psa pozwoli przeżyć mu wiele lat w zdrowiu. Pomoże w tym fakt, że są psami bardzo wytrzymałymi, zatem sprawdzą się doskonale w roli kompana długich pieszych wędrówek.
Dlaczego beagle ucieka za tropem?
Najczęściej powtarzającym się wyzwaniami, jakie spotykają właściciele beagle, to szczekliwość i skłonność do ucieczek. To drugie często kończy się rezygnacją z możliwości swobodnego biegania bez smyczy, które psu jest potrzebne do zaspokojenia jego potrzeby ruchu. Problemy te nie wynikają jednak z krnąbrności, ani tym bardziej złośliwości podopiecznych. Przyszły właściciel musi zdawać sobie sprawę, że wybiera psa z grupy gończych według klasyfikacji FCI (Federation Cynologique Internationale), które zostały wyhodowane w Anglii do polowania na zające. Praca gończych jest specyficzna. Jak sama nazwa sugeruje, miały za zadanie przez długi czas (minimum godzinę według regulaminu prób pracy psów gończych) gonić zwierzynę po śladzie. Psy, które nie przerywają pogoni, podejmują ją bez zawahania, a podczas zgubienia tropu poszukują go bez zachęty zdobywają maksymalną liczbę punktów. Podczas gonu pożądana i wysoce oceniana jest donośność i melodyjność głosu, co oznacza, że psy powinny szczekać głośno, pewnie i najlepiej w 3 tonacjach. Trudno się zatem dziwić, że w warunkach miejskich, beagle chętnie i z dużą wytrwałością znajduje i podejmuje trop, przecież został do tego stworzony.
Dlatego tak ważne jest rozpocząć szkolenie już w pierwszych dniach po przyjęciu nowego członka rodziny w domu. Warto zainwestować czas i spore ilości smacznych nagród w naukę podążania za właścicielem i wracania na wołanie. Zbudowanie tych zachowań na podstawie pozytywnych wzmocnień pomoże uniknąć problemów w przyszłości.
Czy beagle to pies dla mnie?
Rozważając beagle, jako psa dla siebie, należy odpowiedzieć sobie na pytanie, czy jesteśmy gotowi sprostać jego potrzebom. Pamiętajmy, że każdy pies to nie tylko wygląd, ale przede wszystkim jego charakter wynikający z predyspozycji rasy do pracy, do której została wyhodowana. To zrozumiałe, że własny pies musi się nam wizualnie podobać, jednak równie ważne, jeśli nie ważniejsze jest, by pies pasował do naszego trybu życia i był w pełni zaakceptowany. Oznacza to, że nie możemy mieć mu za złe zachowań, które dla niego są naturalne i pielęgnowane w hodowli od lat. Aktualnie według FCI istnieją 354 rasy psów – jeśli charakter gończego to nie to czego szukamy, zostaje jeszcze wiele możliwości znalezienia rasy psa, najlepiej dopasowanej do naszych oczekiwań.
MBA
