Kreatywna.pl Gazeta Kreatywna
Podobne artykuły
Dla większości ludzi sen to czas wyciszenia i wewnętrznej regeneracji, po której jesteśmy budzeni w przyjemny sposób przez promyki wpadającego do mieszkania słońca i pełni energii do działania. Nie wszyscy mają tak samo. Ciekawym wyjątkiem od tej reguły są lunatycy inaczej zwani somnambulikami. Po wejściu w najgłębszą fazę snu, nieświadomie wstają z łóżka, chodzą po mieszkaniu lub wychodzą z niego, używają różnych przedmiotów, wydają bliżej nieokreślone dźwięki, a nawet są w stanie kierować pojazdami. Wokół tej grupy ludzi powstało mnóstwo mitów, które opisują omawiane zjawisko w mylący sposób. By mieć właściwe pojęcie o lunatyzmie, należy zweryfikować prawdziwość mitów, oddzielając je tym samym od faktów.
Fakty o lunatykach
Powód lunatykowania
Powodów może być wiele, każdy przypadek powinno rozważać się indywidualnie. Lunatykowanie u dzieci spowodowane jest słabo rozwiniętym układem nerwowym. Ta przypadłość jest wynikiem przerwania najgłębszej fazy snu (NREM). Jednym z zaburzeń tego procesu jest właśnie lunatyzm. Ten problem zanika w przypadku około 98% dzieci w wyniku dojrzewania. Natomiast u ludzi dorosłych u podstaw tego zaburzenia może leżeć nerwica, stres, spożywanie alkoholu lub środków psychoaktywnych albo odziedziczenie lunatycznych genów po przodkach.
Budzenie lunatyka
Wbrew wielu przesądom, budzenie lunatyka nie jest dla niego niebezpiecznie i nie spowoduje u niego trwałych uszkodzeń mózgu. Wręcz przeciwnie. Lunatyka trzeba obudzić zanim nieświadomie zrobi sobie krzywdę. Nie powinno się go budzić w sposób gwałtowny np. szarpiąc za ramiona, ponieważ reakcja może być bardzo agresywna, a co za tym idzie nieprzewidywalna. Lunatykującą osobę należy odprowadzić do łóżka, a gdy się obudzi, pobyć z nią przez jakiś czas i wytłumaczyć jej co się stało, by nie dopuścić do powtórzenia tego zjawiska. Należy też zadbać, żeby wszystkie ostre przedmioty, a w szczególności broń, znalazły się po za jej zasięgiem. By zapobiec wypadnięciu somnambulika przez okno, należy je zaryglować albo wymienić na takie, które jest trudne do otworzenia. Jeśli jego pokój nie znajduje się na parterze, dobrym pomysłem jest zamontowanie barierki przy zejściu ze schodów.
Leczenie
Nie ma jedynego skutecznego sposobu leczenia tego typu zaburzeń; jednak z pewnością można tą przypadłość zminimalizować. Przede wszystkim należy zadbać o odpowiedne przygotowanie do snu. Lunatyk nie powinien wówczas oglądać telewizji, przeglądać Internetu, ogólnie rzecz biorąc używać jakichkolwiek urządzeń elektronicznych. Należy zadbać by przed pójściem spać, somnambulik nie spożywał obfitych posiłków, nie był aktywny fizycznie i zasypiał o tej samej godzinie każdego dnia.
Mity o lunatykach
Lunatycy mają zamknięte oczy
Mit o zamkniętych oczach podczas sennowłóctwa, jest zaczerpnięty z horrorów, które są kiepskim odzwierciedleniem rzeczywistości. Jeśli to prawda, to jak lunatykująca osoba byłaby w stanie otworzyć drzwi lub okno albo prowadzić samochód? Dlatego otwarte oczy podczas lunatykowania są nieświadomie używane przez pogrążony w najgłębszej fazie snu mózg jak narzędzie.
Sennowłóctwo nie ma żadnego wpływu na codzienne życie
Prawie połowa lunatyków, podczas dnia, czuje się ospale i ociężale, co sprawia, że mają skłonności do ucinania sobie drzemki, podczas których zasypiają znacznie szybciej niż zdrowy człowiek. Ponadto, mogą mieć problemy z koncentracją i mniej rozwiniętą percepcje.
Lunatycy działają na ,,autopilocie”- nie wiedzą co i dlaczego robią
Nie jest to do końca prawda. Lunatycy często pamiętają zniekształcone obrazy, urywki informacji przebijające się niewyraźnie przez ich podświadomość. Natomiast dość interesujący jest fakt, że po niektórych sennowłóctwach potrafią zaskakująco szczegółowo opisać motywy swoich działań. W najbardziej ekstremalnych przypadkach, wykonali cały szereg skomplikowanych czynności, których rezultat był tragiczny. Można się tutaj posłużyć sytuacją ze Stanów Zjednoczonych, w której mężczyzna usprawiedliwiał zabójstwo człowieka swoimi lunatycznymi zaburzeniami. Po szczegółowej analizie psychologicznej przez ekspertów, sąd przyznał mu rację i został uniewinniony.
Lunatyzm to poważne zaburzenie snu wymagające troskliwej opieki innych osób, odpowiedniej profilaktyki i dużej dozy cierpliwości. Na tą przypadłość może wpływać wiele czynników, dlatego każdy somnambulik wymaga indywidualnego podejścia. By pomóc takiej osobie, należy doinformować się w kwestii jej leczenia u sprawdzonych źródeł, ponieważ brak odpowiedniej wiedzy może stwarzać niebezpieczeństwo nie tylko dla samego lunatyka, ale również dla osób postronnych.
RSZ