W świecie, który w coraz większym stopniu zdaje się być zdominowany przez człowieka, góry stanowią ostatni bastion dzikiej, niezdobytej natury. Mimo że wspinaczka górska, jako forma ekstremalnego sportu, stała się w ciągu ostatnich dekad coraz bardziej popularna, niektóre szczyty górskie na naszej planecie nadal pozostają niezdobyte. Przyczyny są różnorodne – od ekstremalnych warunków atmosferycznych i trudności technicznych, po święty status góry w lokalnej kulturze i religii. Ten artykuł skupia się na kilku z tych niezdobytych szczytów, które nadal stoją niepokonane, stawiając wyzwania nie tylko naszym fizycznym zdolnościom, ale także naszemu szacunkowi dla miejsc uważanych za święte.
Gangkhar Puensum (7,570 m), Bhutan
Jest to najwyższy niezdobyty szczyt na świecie. To jednocześnie najwyższy szczyt Bhutanu, 47. szczyt Ziemi. Od 1983 (od kiedy to Bhutan na niedługi czas zezwolił na wspinaczki) miały miejsce cztery ekspedycje, jednak każda z nich poniosła porażkę. Szczyt prawdopodobnie utrzyma swój status. Powód tego stanu rzeczy jest prosty, ale skomplikowany: od 2003 roku Bhutan zakazał wszelkich ekspedycji górskich ze względów religijnych i środowiskowych. Ciekawostką jest, że jego dokładna wysokość jest kwestią sporu, z różnymi źródłami podającymi wartości od 7,570 m do 7,600 m.
Muchu Chhish (7,453 m), Pakistan
Jest to drugi najwyższy niezdobyty szczyt na świecie. Do tej pory podjęto zaledwie tylko kilka prób zdobycia tej góry ze względu na trudny dostęp i skrajnie niebezpieczne warunki. Ostatnia próba miała miejsce w 2021 roku, ale nie zakończyła się sukcesem.
Labuche Kang III/East (7,250 m), Tybet
Jej trudny teren i zawiłości prawne dotyczące jej lokalizacji w Tybecie powodują, ze góra jest wyjątkowo trudna do zdobycia. Ciekawostką jest fakt, że w 2016 roku polska grupa himalaistów pod patronatem PZA osiągnęła rekordową dla tego szczytu wysokość 6907 metrów.
Karjiang South (7,221 m), Tybet
To siedmiotysięcznik w paśmie Himalajów. Leży we wschodnich Chinach nagranicy z Bhutanem i na liście najwyższych szczytów świata zajmuje 100. miejsce. Najwyższy szczyt w tym paśmie, Karjiang I, został zdobyty, ale jego niższy sąsiad, Karjiang South, pozostaje niezdobyty pomimo kilku prób. Ciężkie warunki atmosferyczne i niebezpieczne przeszkody lodowe czynią go niezwykle trudnym do zdobycia.
Tongshanjiabu (7,207 m), Tybet
Tongshanjiabu, jak wiele szczytów w Himalajach, pozostaje niezdobyty z powodu trudności technicznych i zmiennych warunków pogodowych. Jest to 103. szczyt Ziemi. Jego górski teren jest zróżnicowany, od stromych, lodowych zboczy po niebezpieczne skaliste grzbiety.
Machhapuchhare (6,993 m), Nepal
Machhapuchhare, zwany również „Ogonem Ryby”, jest świętym szczytem dla lokalnej społeczności w Nepalu, a jego piękno jest podziwiane przez wszystkich, którzy odwiedzają region Annapurny. Pomimo swojej nieco mniejszej wysokości w porównaniu do innych himalajskich szczytów, jest jednym z najbardziej wyjątkowych. Ze względu na jego święty status, wspinaczka na szczyt jest zakazana, a w rezultacie Machhapuchhare pozostaje jednym z nielicznych niezdobytych szczytów na świecie. Ta góra nigdy nie została zdobyta w całości, a najbliżej jej szczytu dotarła ekspedycja brytyjska w 1957 roku, która zatrzymała się około 150 metrów przed szczytem, szanując lokalne wierzenia. Ciekawostką jest fakt, że choć oficjalnie podaje się, iż Machhapuchhare nie została dotychczas zdobyta, jednak prawdopodobnie w 1980 r. szczyt nielegalnie zdobył Nowozelandczyk Bill Denz.
Przegląd tych niezdobytych szczytów górskich przypomina nam pokorze i szacunku, które powinniśmy okazać wobec potęgi natury. Niektóre z tych gór są niezdobyte z powodu ekstremalnych warunków i trudności technicznych, podczas gdy inne są uznawane za święte i objęte tabu. Te niezdobyte szczyty są nie tylko symbolem naszego dążenia do podboju i odkrycia, ale także przypomnieniem o istnieniu granic, które możemy szanować zarówno ze względu na nasze bezpieczeństwo, jak i z powodów kulturowych czy religijnych. Dla wielu, ich niepokonany charakter dodaje do ich piękna, dodając do fascynującej tajemnicy natury. Bez względu na to, czy kiedykolwiek zostaną zdobyte, te szczyty będą nadal stanowić ważne przypomnienie o dzikości i niezgłębionych tajemnicach, które nasza planeta nadal kryje.
REDo