tosa inu mastiff
Tosa wywodzą się z Japonii, gdzie były wykorzystywane do walk psów | fot.: stock.adobe.com

Tosa – co warto wiedzieć o tej rasie?

Tosa inu, inaczej mastif japoński to rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie mastifa. Prawdopodobnie powstała pod koniec XIX lub też na początku XX, w celu wystawiania psów do walk. W Japonii swojego czasu cieszyły się one dużą popularnością, dlatego też tworzono coraz to nowe krzyżówki psów.

Jakimi psami są tosa inu?

Tosa inu to rasa, która powstała ze skrzyżowania rasy shikoku-inu z prefektury Kochi, która wcześniej nazywanej była właśnie Tosa. Skrzyżowań dokonano z takimi rasami jak chociażby mastif angielski, dog kanaryjski czy też bulterier.

Psy hodowane do walk były niezwykle masywne oraz silne. Nadawały się zatem do psiego „sumo”, a je same nazywano psimi zapaśnikami. Obecnie w Japonii walki psów tosa nadal są legalne i dodatkowo uznawane za dziedzictwo narodowe. Jednak walki te podlegają określonym zasadom i bardziej przypominają zapasy niż krwawe walki do śmierci jednego z „zawodników”. Ponieważ tosa nie jest hodowana obecnie wyłącznie do walk, psy te są lżejsze od tych, które były hodowane w celach bojowych.

Tosa
Typowy przedstawiciel rasy jest duży i masywny | fot.: stock.adobe.com

Jak wyglądają psy tosa?

Psy rasy tosa mieszczą się w przedziale wagowym między 40 a 80 kilogramów. Mają zatem spore rozmiary. W kłębie samiec powinien mieć 60 cm, natomiast suka 55 cm.  Najczęściej spotkana jest tzw. barwa czerwona, płowa, apricot, pręgowana, czarna. Biały natomiast może występować jedynie na fragmentach sierści, przykładowo na łapach.

Natomiast sierść jest krótka, gęsta i dość szorstka w dotyku. Z kolei uszy są dość charakterystyczne, umieszczone z boku głowy, cienkie i zwisające obok policzków. Ciało psa rasy tosa jest bardzo mocno umięśnione, oczy ma małe a nos dość duży. Klatka piersiowa tej rasy jest szeroka oraz głęboka.

Jaki charakter ma tosa?

Choć był to pies tworzony z myślą o walkach, rasa ta w gruncie rzeczy wcale nie jest niebezpieczna i nie stwarza zagrożenia dla osób, które chciałyby mieć tosę w domu. W ich przypadku kluczowe jest odpowiednie wychowanie: bez przemocy, acz konsekwentnie. Psy te są dość ciche, spokojne i mają bardzo zrównoważony charakter. Same raczej nie wszczynają żadnych konfliktów. Jednak gdy chcą postawić koniecznie na swoim, wówczas (o ile nie zostały odpowiednio ułożone), mogą być trudne. Są to psy bardzo odważne i gdy poczują stan zagrożenia, wówczas faktycznie mogą stać się groźne.

To co niezwykle ważne, to ich ogromne przywiązanie do właściciela. Są one w stanie zrobić dla niego naprawdę wiele, nawet dokonać poświęceń w sytuacji zagrożenia życia człowieka. Dlatego świetnie współpracują w trakcie różnego rodzaju szkoleń, są pokorne i chętnie biorą udział we wspólnych ćwiczeniach. Jeśli decydujemy się na tosę, powinniśmy traktować go jako pełnoprawnego członka rodziny. Izolowany popadnie we frustrację. Wymaga dużo ruchu – codziennych regularnych spacerów, a do tego miejsca do wybiegania się wokół domu.

Tosa inu w lesie
Psy rasy tosa są nieustraszonymi wojownikami. Dlatego muszą być od szczenięcia starannie socjalizowane | fot.: stock.adobe.com

Tosa ze sprawdzonej hodowli

Oczywiście najistotniejsze jest ułożenie psa i konsekwentne prowadzenie, które wykluczy ewentualne zachowania nieprzewidywalne czy agresywne. Dlatego tak ważne jest kupienie psa od doświadczonego hodowcy. Niedoświadczony przewodnik psa może wyzwolić w zwierzęciu potencjał agresywny. W przypadku kontaktu, np. z dzieckiem może doprowadzić to do niebezpieczeństwa.

Czy tosa nadaje do domu z dziećmi?

Jeśli od początku jest poddawany odpowiedniej socjalizacji, wówczas bez wątpienia można uznać go za psa towarzyszącego dla dzieci. Nawet gdy maluch przypadkowo pociągnie psa, nie uważa on tego jako atak, ponieważ dziecko jest dla niego członkiem rodziny/stada. Nie zmienia to jednak faktu, że dzieci pod żadnym pozorem nie powinny pozostawać sam na sam z psem.

Tosa dla osoby starszej?

Niestety tosa nie sprawdzi się jako towarzysz dla osób w podeszłym wieku. Są to psy silne – a więc w przypadku osoby starszej może być kłopot z okiełznaniem psa w sytuacji nieprzewidzianej.

Pamiętajmy jednak, że w Polsce rasa tosa w roku 2003 została ujęta w wykazie ras psów uznawanych za agresywne, a więc wymaga zezwolenia organu gminy właściwego ze względu na planowane miejsce prowadzenia hodowli lub utrzymywania psa.

BKS

Sprawdź także

nowonarodzone kocięta

Ciąża u kota – ile trwa

Na rozmnażanie kotów powinni decydować się jedynie profesjonalni hodowcy, którzy dbają o dobrostan swoich zwierząt …