rudowłosa zmczna dziewczyna siedząca przy stole z kawą
Mononukleoza jest chorobą, która początkowo nie daje żadnych objawów | fot.: stock.adobe.com

Mononukleoza – co to jest, skąd się bierze, czym się objawia i jak z nią walczyć?

Mononukleoza to choroba zakaźna przebiegiem przypominająca grypę.  Często nazywana jest „chorobą pocałunków”, ponieważ do zarażenia dochodzi najczęściej w wyniku kontaktu ze śliną chorego. Wbrew powszechnej wiedzy mononukleoza jest bardzo częstą przypadłością. Szacuje się, że nawet 90-95 % populacji osób dorosłych chociaż raz w życiu przeszło tę infekcję. Jakie są jej objawy, skąd się bierze i jak z nią walczyć? Odpowiedzi w poniższym artykule.

Skąd bierze się mononukleoza?

Mononukleoza wywoływana jest przez wirusa EBV. Jego nazwa to skrót od  brytyjskich wirusologów Michaela Epsteina i Yvonne Barr, którzy odkryli go w 1964. Wirus ten przedostaje się do organizmu poprzez błonę śluzową gardła, a następnie wnika w limfocyty B, gdzie może pozostawać nawet do końca życia zainfekowanej osoby. W ten sposób staje się ona nosicielem wirusa, który z uwagi na brak namnażania się może nie dawać żadnych niepokojących objawów.

Przeniesienie wirusa na inny organizm następuje poprzez kontakt ze śliną nosiciela. Może to nastąpić nie tylko poprzez pocałunek ale również na skutek współdzielenia sztućców lub picie z tej samej butelki lub kubka.

Objawy mononukleozy

Mononukleoza jest chorobą, która początkowo nie daje żadnych objawów. Pierwsze z nich są zauważalne dopiero w przeciągu 30-50 dni od zakażenia. Choroba w  swoim przebiegu bardzo przypomina grypę, a do  najczęściej występujących objawów można zaliczyć:

  • osłabienie organizmu i silne zmęczenie,
  • bóle mięśniowo-stawowe utrzymujące się od kilku do kilkunastu dni,
  • niechęć do jedzenia, mdłości,
  • wysoka gorączka utrzymująca się zazwyczaj przez około 2 tygodnie,
  • zapalenie i silny ból gardła,
  • powiększone węzły chłonne,
  • powiększona śledziona.

W niektórych przypadkach może występować również silny katar, opuchlizna powiek, nasady nosa oraz łuków brwiowych. Rzadkim, lecz również występującym objawem jest wysypka, która najczęściej pojawia się na tułowiu około 2 tygodnia choroby.

Jak walczyć z mononukleozą?

Mononukleoza ustępuje zazwyczaj sama po około 2-3 miesiącach od wystąpienia pierwszych objawów. Na szczęście choroba zazwyczaj nie powoduje poważniejszych powikłań a jej leczenie sprowadza się do łagodzenia występujących objawów. Zalicza się do nich podawanie leków przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych oraz zabiegi niwelujące silny ból gardła.  Ostrym przebiegu mononukleozy lekarz prowadzący może zalecić przyjmowanie antybiotyku. Bardzo ważne jest aby w trakcie leczenia powstrzymać się od aktywności fizycznej i uprawiania sportów, ponieważ duży wysiłek może mieć zły wpływ na powiększoną śledzionę.

Mononukleoza to choroba zakaźna, która może trwać nawet 3 miesiące. Nie jest niebezpieczna dl naszego życia ale jej objawy, zwłaszcza tak rozciągnięte w czasie mogą być uciążliwe w codziennym życiu. Dotychczas nie wynaleziono na nią szczepionki, dlatego tak ważne jest aby rozważni dzielić z innymi sztućce i przybory, tak by uniknąć możliwości zarażenia i długiego leczenia objawów.

MKA

Sprawdź także

zmęczony mężczyzna chory na półpasiec

Półpasiec – czym jest, jakie może mieć konsekwencje, jak go uniknąć?

Większość z nas pewnie nie raz słyszała o chorobie nazywanej półpasiec. Przyczyną jej powstania jest ten …